S A F A R I
A photographic exhibition by
Manit Sriwanichpoom
22 September to 22 November 2006
This collection of photographs of stuffed African animals on display in glass cases in the National Museum of Kenya is the opening show at Kathmandu, the new photo gallery and bookshop in the colourful mini-India area around the Sri Mariamma Temple on Silom road.
These exquisite still-lifes, taken in Nairobi when Manit was invited to teach a workshop there, exude a quality of absurdity and sadness.
“As a foreigner, I was always accosted by touts to go on safari tours,” he says. “But to me, the word ‘safari’ conjures up visions of white big game hunters; it’s designed for tourists on a colonial fantasy. I feel uncomfortable with such a vision of Africa.
“Then I saw these stuffed animals in the museum, and they were so sad, with their glass eyes and painted backdrops of the African bush. They were killed then they were stuffed and posed as living animals in glass-boxed painted jungles. It’s laughable that so much effort has been put into recreating an illusion of life.
“So this was my African safari, a safari in a city museum.”
————————————————
ซ า ฟ า รี
นิทรรศการภาพถ่ายโดยศิลปินภาพถ่าย
มานิต ศรีวานิชภูมิ
22 กันยายน – 22 พฤศจิกายน 2549
ภาพถ่ายสัตว์สต๊าฟจากป่าอัฟริกาที่อยู่ในตู้โชว์ของพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติเคนย่าชุดนี้ ถือเป็นผลงานเปิด ‘คัดมันดู โฟโต้ แกลเลอรี่’ และร้านหนังสือจิตวิญญาณแห่งใหม่ของกรุงเทพ ที่ตั้งอยู่บนถนนปั้น เยื้องวัดแขก สีลม ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมเคารพบูชา
มานิตถ่ายภาพชุดนี้ที่เคนย่า ระหว่างที่เขาไปสอนเวิร์คช็อปภาพถ่ายศิลปะที่นั่น เมื่อปีที่แล้ว ภาพสติลล์ไลฟ์อันงามล้ำเหล่านี้ ส่อถึงความเศร้าสร้อย และมีลักษณะผิดที่ผิดทางอย่างแปลกประหลาด
“ในฐานะคนต่างชาติ ผมจะถูกบรรดาไกด์ผีเข้ามาชักชวนให้ไปเที่ยวซาฟารีตลอดเวลาที่เดินตามท้องถนน” มานิตเล่า “แต่สำหรับผมแล้ว คำว่า ‘ซาฟารี’ ทำให้นึกถึงภาพนายพรานผิวขาวบนหลังรถจี๊ฟไล่ยิงสัตว์อัฟริกัน ซึ่งมันเป็นการท่องเที่ยวแบบเจ้าอาณานิคม ภาพแบบนี้ทำให้ผมอึดอัด ไม่สบายใจ
“พอผมไปเห็นสัตว์สต๊าฟฟ์ในพิพิธภัณฑ์ เห็นความเศร้าในแววตาแก้วปลอมๆของมัน เห็นมันนั่ง นอน ยืน และเดินกันอยู่ในตู้โชว์ที่ถูกสร้างและจัดฉากให้ดูเสมือนว่าเป็นป่าจริงๆ รู้สึกทึ่งในความเพียรพยายามที่จะฟื้นชีวิตขึ้นมาใหม่ให้สัตว์ที่ถูกฆ่าตายแล้ว มันดูเป็นเรื่องที่น่าขบขันที่ต้องฆ่าสัตว์ให้ตายแล้วมาสต๊าฟศพมัน แล้วจัดทำให้ดูเหมือนว่ามันกำลังมีกิจกรรมในป่าตามปกติ ขบวนการสร้างมายาแบบนี้ ทำให้รู้สึกว่ามันเป็นมรดกที่น่าเวทนามากสำหรับลูกหลาน
นี่คือซาฟารีอัฟริกันของผม ซาฟารีในพิพิธภัณฑ์กลางเมือง”
