Japanese Legs — L’en dedans
A photographic exhibition by
Claude Estèbe
14 June – 28 July 2008
For foreigners in Japan — and even for the natives — the gait of Japanese women is an endless source of fascination. Their flexible and unusual way of squatting, standing and walking seems to come from complex etiquettes of an ancient civilisation.
Uchimata — turning the feet inside — was praised both for showing naïve innocence of childish postures — celebrated in the traditional nihonga painting — or for showing sophisticated seduction, like in oiran dochu, the courtesans parade of the Yoshiwara quarter in old Edo.
We see these postures — bodily and culturally fitted for women walking in kimono — still used by garish young fashion victims in miniskirts of the post-modern bladerunnesque Tokyo.
In a country were everything goes so fast, with fashions changing every three months, people’s physical attitudes have remained virtually unchanged since centuries showing a “cultural permanence”.
All these girls are executing a slow fleeting ballet. Their are quietly standing in a relaxed way but, at the same time, their poses are dynamic. There is an inside tension and we feel they are about to move around, but in their own sweet Japanese way…
Claude Estèbe
**En dedans : French word used in classical ballet to refer to movement within a circle.
“And what makes him wonders, and which makes us wonder with him, is how much these legs can express : a culture, a society, an ancestral tradition marching against modern times. Claude Estèbe is an archeologist of contemporary life”
Sébastien de Diesbach
Claude Estèbe is a French photographer. His work questions the “cultural body” and the youth’s subculture : dancers, cosplayers, street fashion and icons of everyday mythology…
He started the “Legs” serie at Villa Kujoyama, a french artistic residence in Kyoto. A part of this work was presented in Tokyo, Fukuoka and at the Angkor Photography Festival in 2006.
ระบำเท้า
นิทรรศการภาพถ่ายโดย
โคลด เอสเตบ
14 มิถุนายน – 28 กรกฎาคม 2551
“ระบำเท้า” นิทรรศการภาพถ่ายเดี่ยวครั้งแรกในไทย โดย โคลด เอสเตบ (Claude Estèbe) ช่างภาพและนักวิชาการภาพถ่ายชาวฝรั่งเศส ผู้เสนอมุมมองวัฒนธรรมญี่ปุ่นที่แปลกคา ไม่เหมือนใคร เขาเลือกมองอารยธรรมอันเก่าแก่นี้ผ่านผู้หญิงยุคปัจจุบัน โดยเฉพาะมองผ่าน “ขาผู้หญิง”
โคลด เอสเตบ เฝ้าสังเกตพฤติกรรมการยืน การเดินเหินของหญิงญี่ปุ่นด้วยความฉงนและหลงไหล สำหรับเขาแล้วแม้โตเกียวจะเป็นซุเปอร์ซิตี้ ก้าวล้ำยุคเพียงใด เด็กสาวยุคโพสต์โมเดิร์นจะย้อมผมสีสายรุ้ง แต่งตัวแวกแนวกว่าพวกพังก์ แต่พวกเธอก็ยังยืนด้วยท่วงท่าที่เรียกว่า “ยูชิมะตะ” (Uchimata) คือบิดปลายเท้าเข้าหากัน เพื่อแสดงถึงความไร้เดียงสาแบบท่ายืนของเด็ก ขณะเดียวกันก็สะท้อนชั้นเชิงการยั่วยวนอันละเอียดอ่อน จนถึงเดินเหินด้วยช่วงก้าวสั้นๆแต่ถี่ๆ ดูราวกับว่าพวกเธอยังสวมชุดกิโมโน ภาพเหล่านี้ทำให้โคสด เอสเตบ อดนึกถึงการเต้นบัลเล่ต์อันงดงามของชาวตะวันตกไม่ได้
