ERODED MEMORIES
A photographic exhibition by
Pramuan Burusphat
17 September – 29 October 2016
[Opening party Sat 22 October from 6.30 – 9 pm.]
Immediately transfixing, pleasing, beautiful, revealing perhaps of the secret patterns of the universe, Pramual Burusphat’s ‘Eroded Memories’ appear like abstract expressionist paintings of single cell organisms dividing and multiplying violently in all directions at great speed, eating away all human memory leaving no trace of what once was. A photograph of picturesque Punyi Island in Phang-nga vanishes into black and white lines, seemingly drawn by magnetic fields. Without the sprocket holes we’d never have recognized it as a strip of negative film, once popularly used by humanity to record its memories.
Pramual Burusphat, pioneer of contemporary Thai photography, perceived the beauty of this truth of the impermanence of things when he searched through his father-in-law’s old negatives from 1977 and beyond. All the negatives had degraded, melted and split due to the high heat and humidity of Thailand’s climate. It was the basis for this series that toys with the conviction that “photography must be a straight-forward record of everything before the lens”. How do we respond when Punyi Island has morphed into squiggly lines that do not correspond to reality?
Pramual Burusphat is celebrated as a pioneer of Thai contemporary photography between 1980 – 1997. Graduating with masters in photography from North Texas State university in 1979, he taught fine art photography at many Thai universities including Chulalongkorn, Srinakarinvirot (Prasarnmitr) and Rangsit universities before moving to New Zealand to teach at Auckland University of Technology, where he lives and continues to create new photography art work.
————————————————————————————–
การเสื่อมสลายของความทรงจำ
นิทรรศการภาพถ่ายโดย
ประมวญ บุรุษพัฒน์
17 กันยายน – 29 ตุลาคม 2559
[พิธีเปิดนิทรรศการ เสาร์ 22 ตุลาคม 59 เวลา 18.30 – 21.00 น.]
ตรึงตาและงดงาม ราวกับว่าได้เผยให้เราเห็นลวดลายเร้นลับของจักรวาล ภาพถ่ายชุด ‘การเสื่อมสลายของความทรงจำ’ ของ ประมวญ บุรุษพัฒน์ ชวนให้นึกถึงภาพจิตรกรรมนามธรรมเอ็กซ์เพรสชันนิสม์ รูปเซลล์ที่กำลังแบ่งตัวออกไปทั่วทุกทิศทุกทางอย่างรวดเร็วและรุนแรง มันกำลังกัดกินความทรงจำของมนุษย์จนไม่เหลือให้เห็นร่องรอยเดิม ภาพเกาะปันหยี พังงา อันสวยสดงดงามเลือนหายกลายเป็นเพียงเส้นยึกยักขาวดำคล้ายกระแสคลื่นแม่เหล็ก หากไม่มีรูหนามเตยให้เห็น เราจะไม่รู้เลยว่านี่คือฟิล์มเนกาทีฟที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่นิยมใช้ในการช่วยมนุษย์บันทึกความทรงจำ
ประมวญ บุรุษพัฒน์ ศิลปินภาพถ่ายร่วมสมัยไทยรุ่นบุกเบิก สังเกตเห็นความงามของสัจธรรมอันไม่เที่ยงนี้ เมื่อเขากลับไปค้นหาฟิล์มเก่าของพ่อตาซึ่งบันทึกไว้ตั้งแต่ปี 2520 และฟิล์มเก่าอื่นๆที่มีอยู่ ฟิล์มเหล่านั้นเสื่อมสภาพ หลอมละลาย และแตกร้าว เพราะความร้อนชื้นของสภาพอากาศในเมืองไทย ผลงาน ‘การเสื่อมสลายของความทรงจำ’ ชุดนี้จึงหยอกล้อเอากับความเชื่อที่ว่า ‘ภาพถ่ายย่อมบันทึกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างตรงไปตรงมา’ แต่เราจะตอบอย่างไรเมื่อเกาะปันหยีกลายเป็นเพียงภาพเส้นคลื่นยึกยักที่ไม่ตรงกับความเป็นจริง
ประมวญ บุรุษพัฒน์ ได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้บุกเบิกวงการภาพถ่ายร่วมสมัยไทยในช่วงระหว่างปี 2523 – 2540 อาจารย์จบปริญญาโทด้านภาพถ่ายจาก North Texas State University สหรัฐอเมริกา ปี 2522, เคยสอนวิชาศิลปะภาพถ่ายให้กับมหาวิทยาลัยไทยหลายแห่ง อาทิ จุฬาฯ, ม.ศ.ว. ประสานมิตร และม.รังสิต เป็นต้น ก่อนจะย้ายไปนิวซีแลนด์และสอนที่ Auckland University of Technology ปัจจุบันยังคงพำนักอยู่ที่โอ๊คแลนด์และสร้างสรรค์งานศิลปะภาพถ่ายอย่างต่อเนื่อง
………………………………