Kathmandu Photo Gallery
is proud to present
Project New Visions # 4
An Instinct for Surprise
(Don’t Know the Reason, I Just Like It)
A Photographic Exhibition by
Jakrin von Bueren
10 March – 28 April 2018
(Opening party Sat 10 Mar from 6.30 – 9.00 pm)
Jakrin von Bueren immerses, doing to his negatives what he does with own soul. He absorbs the pageantry of life like a porous leaf in sunshine, to transmit to us sublimely instinctive images that transcend their initial impulse. In a field worn out by imitation and cross-imitation, how rare to discover a hatchling self-identified fashion photographer with a totally fresh eye, becoming himself the source of creativity and inspiration; an artist.
One catches fashion like a disease, through sensory contact. Like the other arts but on the literally superficial level, the dimension of appearances, fashion reflects the emanations of the world at a given moment. Originators of designs and looks that others copy send out their feelers to be seduced by the sensory conversation. As with Shakespearean synesthesia, they can hear colours and see sounds, taste good and evil and sniff out fake memes and real. Jakrin talks to us wordlessly of ideas and ideals through singing colours and visual sounds, through youth and the acidic ravages of time.
New Projects Curator Manit Sriwanichpoom: “Jakrin’s photographs are fresh and vibrant with the energy of youth yet simultaneously imbued with alchemy, spiritual and physical; he has the guts to take crazy risks to achieve interesting work. His portraits of his models and his friends revive our memories of what it was like to be a teenager. Immaculate faces unlined by life contradict eyes full of anxiety over future uncertainties; they can struggle meanwhile to search for identity through fashionable clothes. To get at what is beyond such superficial expression, Jakrin corrodes his black and white negatives with bleach and vinegar, sometimes immersing them for months to rot and ripen in extraordinary ways, as in the series ‘Decay: Degeneration of All Things’ (2015) and ‘Skinheads: A Political Statement Turned Fashion Subculture’ (2016). Even now, the source negatives of these pictures are still continuing their transformation.”
Jakrin von Bueren is a man of few words, but he rejects digital photography because “I like not being able to see the images immediately—I like the surprise when I see my work later. For the rotten effects, the vinegar and rusting wire wool, the bleaching, the words of peace from the Bible, Psalm 46/9: ‘He makes wars cease to the ends of the earth. He breaks the bow and shatters the spear; he burns the shields with fire’—I don’t know the reason, I just like it.”
Bangkok born and bred Thai-German Jakrin von Bueren (b.1998) is studying fashion photography at the London College of Fashion (LCF), University Arts of London, UK. This is his first solo show.
คัดมันดู โฟโต้ แกลเลอรี่ ภูมิใจเสนอ
โครงการ ‘จับตา’ ลำดับ 4 (Project New Visions series 4)
ไม่รู้สิ แต่ผมชอบ
นิทรรศการภาพถ่ายโดย
จักรินทร์ วอน บูเรน
10 มีนาคม – 28 เมษายน 2561
(เปิดนิทรรศการ เสาร์ 10 มี.ค. เวลา 18.30 – 21.00 น.)
แฟชั่นเป็นสิ่งที่มาเหมือนโรคติดต่อด้วยเชื้อจากการสัมผัสของโสต เช่นเดียวกับศิลปะแขนงอื่นแต่บนระดับพื้นผิว ในมิติของหน้าตา แฟชั่นสะท้อนสิ่งที่โลกแผ่ออกมาในช่วงเวลานั้น ผู้ริเริ่มดีไซน์และลุคส์ที่คนอื่นๆ คอยก็อป ต้องส่งโสตสัมผัสของเขาออกไปคลุกเคล้าในบทสนทนาทางความรู้สึก เช่นเดียวกับเชคสเปียร์ ผู้มีพรในโดย ซินเนสธีเซีย (Synesthesia เมื่อโสตสัมผัสแทนกันได้หรือเป็นดังหนึ่งเดียว) ดีไซเนอร์แท้สามารถได้ยินสีและมองเห็นเสียง รู้กลิ่นของมีมส์เก๊และรสชาติของของจริง จักรินทร์คุยกับเราโดยไร้คำพูดถึงความคิดและอุดมการณ์ ด้วยสีสันที่ร้องเพลงและเสียงที่มองเห็น ด้วยยุวภาพและการกัดกร่อนของกาลเวลา
จักรินทร์ วอน บูเรน ปฏิบัติต่อฟิล์มเน็กกาทีฟของเขาแบบเดียวกับที่เขาทำกับจิตวิญญาณตัวเอง คือซึมลึกและจุ่มจม คอยซับซึมสีสันของขบวนแห่แห่งชีวิตราวกับใบไม้ที่ดูดดื่มแสงอาทิตย์ เพื่อนำมาสื่อความแก่โลกด้วยภาพเหนือมิติ หล่อหลอมโดยสัญชาตญาณ ซึ่งสุดท้ายไปได้ไกลกว่าโจทย์และแรงดลใจเริ่มแรก ในวงการที่เหนื่อยล้าจากการลอกเลียนกันและกัน การได้ค้นพบตากล้องตัวอ่อนที่เรียกตนเองว่า ช่างภาพแฟชั่นที่มีดวงตาสดใหม่อย่างสิ้นเชิง เป็นสิ่งที่หายากยิ่ง
มานิต ศรีวานิชภูมิ ภัณฑารักษ์โครงการจับตา :
“ภาพถ่ายของจักรินทร์นั้นสด และเต็มไปด้วยพลังของคนหนุ่ม ขณะที่มีจิตวิญญาณแบบนักเล่นแร่แปรธาตุ กล้าได้กล้าเสียเพื่อให้ได้ผลงานภาพถ่ายที่น่าสนใจ ภาพถ่ายพอร์เทรตเพื่อนๆ รวมทั้งนางแบบนายแบบของเขา สะท้อนความรู้สึกของความเป็นวัยรุ่นได้อย่างดี ใบหน้าขาวสะอาดปราศจากร่องรอยชีวิต ขัดแย้งกับดวงตาที่เต็มไปด้วยความกังวล ไม่มั่นใจกับอนาคตว่าจะเป็นอย่างไร ความพยายามแสวงหาตัวตนผ่านแฟชั่นเสื้อการแต่งตัวเป็นสิ่งที่พวกเขาพอจะทำได้ แต่สำหรับจักรินทร์ เขาพยายามมองลงลึกไปกว่าการแสดงออกบนพื้นผิวเหล่านี้ ด้วยการใช้น้ำยากัดสีเสื้อผ้าและน้ำส้มสายชูนำมากัดฟิล์มเนกาทีฟสีและขาว-ดำ บางครั้งก็หมักมันไว้เหมือนการบ่มเหล้าไวน์เป็นเดือน โดยหวังว่ามันจะช่วยทำให้ภาพเพื่อนวัยรุ่นของเขาดู “เน่า” น่าตื่นเต้น ไม่ธรรมดา เช่นภาพชุด ‘เสื่อมถอย’ (2558) และ ‘สกินเฮด – แถลงการณ์ทางการเมืองที่กลายเป็นวัฒนธรรมย่อยทางแฟชั่น’ (2559) ฟิล์มต้นฉบับของภาพเหล่านี้ยังคงเปลี่ยนแปลงสภาพอย่างต่อเนื่อง”
จักรินทร์เป็นคนพูดไม่มาก เขาให้เหตุผลที่ไม่ใช้กล้องดิจิตัลว่า “ผมชอบที่เห็นภาพไม่ได้ทันที ผมชอบความประหลาดใจทีหลังพอได้เห็นงานตัวเอง ส่วนที่ผมจุ่มฟิล์มให้เน่า และบทสวดสันติภาพในไบเบิ้ล ไม่รู้สิแต่ผมชอบ”
ปัจจุบัน จักรินทร์ วอน บูเรน ลูกครึ่งไทย-เยอรมัน (เกิด 2541 ที่กรุงเทพ) กำลังศึกษาการถ่ายภาพแฟชั่นอยู่ที่ University Arts of London – Fashion Photography – London College of Fashion LCF
…………………………………